v 0.9

 

Gediechte

Mie land, iech hout zoaväöl van diech

Doe bies kómpleet e wónder,

Van alles wat de waereld geuf

Bies doe waal hièl biezónder.

 

Iech wandel daorum ouch zoa gaer,

Door bösj, langs wei en velde,

En ónderving 't ummer wir,

Zoa sjoan zaog iech diech zelde.

 

De zomer ies get wie e fiès

Vol klanke en vol kleure

Nump me dat lanksaam in ziech op,

Geit get mèt diech gebeure.

 

Want alles um diech heen dat sjtraolt

Va laeveslös en bliejheid,

En 't ies of went de zón die lach,

Diech geuf 'n groate vrieheid.

 

In 't naojaor waersj doe diech geduch,

Doe sjteis va gief te brenne,

't Insigste wat greun nog blief,

Dat zint de hoage denne.

 

't Geit um laeve of waal doad,

Geufs diech neet gauw gewónne,

Meh sjnachs, bie de leechsjien van de maon,

Ies de euvergaaf begónne.

 

De winter kump mèt al zie leid,

Me zuut nao alle kante,

Wie's toe dat dreugs mèt majesteit,

In e kleid vol diamante.

 

In 't vreugjaor es de veugelkes,

Weer aan hun nèskes boewe,

Lièrt de natuur oes ummer weer:

Op God kinste vertroewe.

 

Want alles wat oes sjeen es doad,

Begint obbenuujts te laeve,

Mie Limburgs land wat bies doe sjoan,

Wat höbs doe väöl te gaeve.

 

God goof oes diet sjtökske land,

Och laot veer 't óndersjrieve:

Oos eige land mèt eige taal,

Moet ummer Limburgs blieve.

 

A.M. Bemelmans-Steynebrugh. 1971

 

Leef Limburg

Groat zin dien moderleke zörge

Ederen daag; van huuj op mörge

Kriege veer van diech de kans te laeve

Alles bliefs doe oes mèt leefde gaeve;

Van diene klei bakke veer briekke en panne

Oet dien lief gebraoke kaole deeg oos kachel branne

Op dien velder greuje asperzjes, krote, kuèl en kaore

Mèt melgerblök restereer v'r kloes en kèrketaore

Diene Peel en dien Heuvelland zin ónbesjrieflek sjoan

Op dien roesjende Maas liès doe de vrachsjeper gewaere

Bie de Geul tuint e iesveugelke zien kleurrieke vaere

Ozerziejds wille veer dankbaar dien erfgood bewake

Van dien rieke kultuur maog nieks verlaore rake

De Vastelaovend viere mèt väöl sjpassige sjpot, sjarriteit en vreug

Mèt klonetrèkke, groate kortaasj en kleinen optoch veur de jeug 

Buuttereednersj, Ouw Wieverbal en de Blauw Sjuut

De Boetezietting mèt sjlagersj en sjrel fiepgetuut

De sjötterieje gaon in de persessies sjtram veurop

Meistens höbbe zie dan ouch d'n Um in de kop

Oos goow koare, orkeste, fanfares en hermenieje

Wille mèt zank en blaosmeziek gaere de fièste verblieje

En op kónkoere hièl good prestere

Dan maog me nao aafloup de kael waal ins sjmere

In oos muzejums vertuine v'r kuns en unieke zake

Um de luuj ouch daomèt kinnes te laote make

Meh ummer kreegs doe de zjwoarste klappe

Bie alle besjlute van vraem hièrsjappe

Die wir urges mèt väöl bómbarie 'n vrae gónge sjlete

Dan moes doe 't meistal hièl forsj miesnete

D'n insigsten hoagburch haet me diech mèt bómme

In 't Hollends rampjaor sjlauw óntnómme

Limburg doe höbs diech neet oet 't veld laote sjlaon

Mèt hart en zièl blieve veer achter diech sjtaon

Leef Limburg, ozen oprechten dank

Veer gedinke diet alles oos gans laeve lank.

 

Lewie Pluijmen

Vallekeberg aan de Geul

9-9-2017